در بحبوحه بازار گرم انتخابات ریاست جمهوری و در لابه لای اخبار رنگارنگ یازدهمین دوره انتخابات 92 خبری بسیار ناگواری از جامعه هنری ایران در فضای مجازی منتشر شد که کمتر این فرصت را یافت تا مورد توجه رسانه ها ، جامعه هنری کشور و مسئولین و بانیان فرهنگ و هنر ایران و قرار گیرد.
درگذشت ناگوار استاد «ملنگ درزاده» تنها باقی مانده نسل اول ساز سرنا در بلوچستان یکی از تلخ ترین سرنوشت هارا طی سال های گذشته برای مفاخر ایرانی رغم زد. استاد برجسته موسیقی فولکلور و نوازنده ساز سرنا پس از رنج سالهای بیماری گلودرد ناشی از سرنا نوازی با اندک اندوخته شخصی حاصله از کشاورزی سنتی خویش تحت عمل جراحی قرار گرفت و اما بعد از آن نه تنها یارای نواختن ساز سرنا را نداشت بلکه از خوردن و آشامیدن نیز محروم ماند.
خانواده این استاد شهیر سازهای بادی که در شهر قصرقند در نزدیکی شهرستان نیکشهر سکونت دارند بدلیل عدم توانایی مالی موفق نشد او را به مراکز مجهز و برخوردار منتقل کنند و اینگونه شد استاد ملنگ که بهترین ملودی های اصیل ایرانی را در گنجینه اذهان داشت در اسفبارترین شکل ممکن جان به جان تسلیم کرد.
خبر درگذشت استاد شهیر سازهای بادی باستانی استاد صاحب سبک که به استاد « ملنگ» در کشور پاکستان ،هندوستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس شهره بود آنرا پدر سازهای بادی بلوچستان نامیده اند، چنان تحت تاثیر خنثی کننده فضای رسانه ای قبل و بعد از انتخابات قرار گرفت که هیچگاه این مجال را نیافت که خبر درگذشت وی که مدت ها در فقر و نداری و عدم رسیدگی با بدترین شکل ممکن از دنیا رفت ، مورد توجه رسانه ها قرار گیرد.
همچنین صاحب نظران و تحلیل گران فرهنگ و هنر نیز فرصت تحلیل و بررسی دلایل سرنوشت مشابه هنرمندان و مفاخر ارزشمند فرهنگ و هنر علی الخصوص در شهرستانهای دور افتاده از مرکز بخصوص هنرمندان بلوچ که در بی خبری مطلق با فقر و نداری و بیماری دست و پنجه نرم می کند، را از دست دادند تا شاید از این طریق بار دیگر مظلومیت اهالی فرهنگ و هنر ایرانی و مظلومیت اساتید صاحب سبک و صاحب فن بر مسئولین بزرگوار اثبات می شد.
مسئولینی که تنها عکس العمل آنها در مواجه با چنین ضایعه های دردناکی فقط این بوده که به صدور یک پیام تسلیت چند خطی بسنده نموده اند و جهت لاپوشانی عملکرد ناصواب خویش به ناچار با اعلام خبر درگذشت اساتید فرهنگ و هنر به بیان بیوگرافی و تشریح سوابق هنری درخشان اساتید این مرز و بوم با رسانه ها پرداخته اند تا اینگونه خود را از مظان اتهام رها سازند و از پاسخگویی در مقابل افکار عمومی سر باز زده و از وضعیت اسفبار پیش آمده بر سر فرهنگ و هنر در شهرستانها و مناطق دور افتاده تبری جویند.
درگذشت مفاخر ارزشمند ساز سرنا استاد « ملنگ درزاده» 75 ساله با سابقه ای بیش از 6 دهه در بی خبری مطلق و فقر و سکوت با کارنامه افتخار برانگیز تنها نمونه کوچکی از مظلومیت هنرمندان ایران زمین و مفاخر فرهنگ،ادب و هنر در اقصی نقاط دور و نزدیک کشورمان است و این واقعه تاسف بار بیش از پیش پیشکسوتان و اساتید فن بخصوص در شهرستانها را در معرض تهدید قرار داده است.
درگذشت دردناک مفاخر فرهنگ و هنر ایرانی در حالی اتفاق می افتد که آنسوتر از شهرها و روستاها ؛ در پایتخت نشان درجه یک فرهنگ و هنر را بر سینه هنرمندان سنجاق می کنند تا این عمل شعار گونه که با پروپاگاندای اساسی همراه است مورد توجه رسانه ها و افکار عمومی قرار گیرد .
اگر نگاهی گذرا بر کارنامه فرهنگی دولت در استانها بیاندازیم براحتی در خواهیم یافت که فرهنگ و هنر فولکلور اقوام بیش از پیش در خطر انقراض است و تقدیر چند پیشکسوت هنری در پایتخت نه تنها راه به جایی نخواهد برد بلکه این عمل تناقض گونه نشان از دوگانگی سیاست های اجرایی در زمینه فرهنگ و هنر را می رساند که بیانگر تبعیض فاحش و شکست سیاستهای در پیش گرفته مسئولین فرهنگی کشور است.
طی 4 سال اخیر تنها در بلوچستان اساتیدی چون موسی بلوچ مرد نفس طلایی ساز منحصربفرد دونی که در حین مسافرکشی تسلیم مرگ شد ،استاد ماشاا... بامری که سالها با سرطان مبارزه کرد و سال گذشته دار فانی را وداع گفت،سرگذشت دردناک استاد غلامرسول دینارزهی برجسته ترین موسیقیدان صاحب سبک بلوچ در بی خبری و فقر مطلق،درگذشت استاد مجید بن یکی از بازماندگان موسیقی درمانی آن هم در بی خبری و فقر مطلق و درگذشت استاد مشهور موسیقی حماسی ایران استاد کمالان هوت بدون ثبت و ضبط آثار وی که استاد شجریان استاد کمالان را یکی از موسیقی دانان برجسته ایرانی می دانست،درگذشت استاد مهتاب نوروزی سوزن دوز شهیر بلوچ آنهم در فقر تنها گوشه کوچکی از جفاهایی است که طی سالیان اخیر به فرهنگ و هنر ایران زمین روا داشته شده است.
امید است دولت یازدهم و رئیس جمهور دکتر روحانی که با آراء قاطع اقوام بخصوص قوم بلوچ حمایت شد بیش از پیش به فرهنگ فولکلور رو به زوال اقوام توجه و به معیشت اهالی فرهنگ و هنر با اجرای سیاست های اصولی و با بهره گیری از نکنه نظرات صاحب نظران و اساتید رسیدگی عاجل نماید چرا که فرهنگ و هنر باستانی اقوام ایرانی بیش از پیش در معرض تهدید و خطر انقراض بسر می برد.
این یادداشت در چارچوب همکاری انسان شناسی و فرهنگ و روزنامه اعتماد منتشر می شود.
http://etemadnewspaper.ir/Released/92-04-06/230.htm
