لھتیں گال چہ نمیرانیں ھوت کمالھان بلوچ

کو انت آ پیشی زھم جنیں گازی

وارتگ انت گدّاریں بلاہ نوش ءَ
دل منی ھالیگ انت نہ بیت جوشءَ
یل کتگ عقل ءُ دانش ءُ ھوش ءُ
او پھلوان تنبور ءَ بہ کش پوش ءَ
... زیمر ءُ راگاں در کن ھاموش ءَ
گُشتگیں گپّاں دار دلگوش ءَ
نشتگاں باز وھد ءَ پراموش ءَ
جوڑ اتگ چندیں گال دل ءِ جوشءُ
ساز بکن شاگ ءِ سُنَلیں سیمءَ
چست بکن سوز ءُ بلبُلی الھان
تاں بہ بنت رازی مجلس ءُ دیوان
من دل ءَ ھیھات وراں آرمان
نیست اے رنجوریں دل ءَ درمان
گِپتگ من ءَ کھَرانی تپ ءُ گرماں
چوش کاینت چو ساوڑی گورماں
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
لھتیں گال چہ نمیرانیں ھوت کمالھان بلوچ